Ben je wel toe aan rust in je hoofd? Probeer eens de nieuwe meditatie van de zon. Onder begeleiding van de handpan neemt Marsja je mee op een reis naar binnen. Laat het zonlicht je van binnen verwarmen.
Categorie: Nieuws
Meditatie en de 10.000 dingen
In meditatie ga je op zoek naar de stilte die besloten ligt in jezelf. De stilte die er al is, maar waar je het contact mee verloren bent. Het stiltepunt (no where point) is volgens Zhuangzi – een van de taoïstische meesters – het punt in jezelf van waaruit je de wereld om je heen kunt schouwen. Waar je in rust kijkt naar de wereld die om je heen cirkelt. De wereld met haar illusies, ideeën, wensen, maatschappelijke verwachtingen, regels, overtuigingen, oordelen, meningen van anderen…. Het is een door jezelf geschapen wereld, een door jezelf geschapen werkelijkheid.
Geen oordeel
De Taoïsten noemen dit de 10.000 dingen. In het stiltepunt neem je even afstand tot al die dingen. En kun je zien wat ze zijn: een projectie, een spiegeling…. Een illusie.
In het stiltepunt is geen oordeel, geen dualiteit. Alles simpelweg ‘is’. Het is een oneindige ruimte waar alles nog mogelijk is. Waar je je realiseert dat alles relatief is. Waar goed of slecht allebei gewoonweg bestaan, dat ze slechts labels zijn.
Stiltepunt
Zhuangzi spreekt als het praat over het stiltepunt over de Spil van Dao. Een koker die je voor kunt stellen vanuit de hemel omlaag je lijf in, om je wervelkolom en omlaag de aarde in. In die koker is het stil, net zoals het in het oog van de wervelstorm stil is.
Het is de verbinding tussen hemel en aarde. Maar ook de verbinding met de Oneindige ruimte buiten jezelf, of eigen de ruimte waar je zelf onderdeel van bent. De taoïsten noemen dit ‘het centrum bewaren’: het behouden van de verbinding tussen hemel en aarde. Al die 10.000 dingen houden je volgens hen weg van je centrum. En dus van de verbinding. Volgens de Daoïsten kun je je daarom beter innerlijk cultiveren, dan bezig zijn met uiterlijk vertoon.
De stilte is geladen … uit stilte ontstaat beweging
Zomaar een dag. Ik sta op het strand en kijk naar de zee. Het is een wat onstuimige dag en de golven zijn hoog. De een na de ander rolt over het strand. Wat mij intrigeert is het moment voor de golf breekt. Het moment dat de golf zijn hoogtepunt bereikt. Je voelt de golf aanzwellen en dan is er het kantelpunt, dan “dondert” het water omlaag. Op dat ene, korte moment voél je dat de golf gaat breken. Er lijkt even een stop te zijn, een moment van stilte.
Precies dát moment, daar bovenop die golf, zoek je op in taiji. Daar waar de ene beweging over gaat in de andere. Daar waar een stop lijkt te zijn. Maar die is er niet. Er is wel stilte, stilte tussen de bewegingen. Maar die stilte is geladen met wat er komen gaat. Net als een golf voel je de beweging aanzwellen. Je voelt dat je de top bereikt. Op die top kan er niet anders zijn dan dat er beweging volgt. Zo is taiji niet anders dan een golvende voorgaande beweging. De ene beweging vloeit schijnbaar moeiteloos over in de andere.
Is dit ook niet heel mooi toepasbaar in ons “normale” leven? Kunnen we de flow van het leven opzoeken door eens niet voort te razen en van de ene in de andere activiteit te duiken, maar de stilte op te zoeken. In die stilte te voelen wat het leven ons heeft gebracht en wat een natuurlijk vervolg kan zijn?
Uit stilte kan maar zo beweging ontstaan. Soms kan dat een wonderlijke wending opleveren. Iets waar je zelf niet zomaar aan had gedacht, simpelweg omdat je er nooit bij stil hebt gestaan. Is het niet interessant om de golf eens te rijden? Om eens te voelen wat de top van de golf voor jou in petto heeft?
Bron foto: https://www.pikist.com/
Aandachtig ‘zijn’. Je lichaam wordt pas echt voelbaar.
Door ontspannen en met aandacht te bewegen leer je je lichaam echt te voelen. Hoe vaak zijn we ons nu echt bewust van ons lichaam? Vaak pas als het pijn begint te doen.
Tijdens onze lessen beweeg je met volle aandacht. Je zit minder in je hoofd. Je voelt je krachtig staan en leert grenzen te herkennen. Een mooie basis voor balans in je leven.
Aandacht is het toverwoord in onze lessen. Je zou kunnen zeggen dat er ook een aandachtsspier is, die je net als andere spieren moet trainen. Doe je dat, dan merk je dat je aandacht minder snel vervliegt. Je merkt beter wat je aan het doen bent en hoe dat voelt.
Alle lessen Taijiquan & Qigong weer gestart
Na een stormachtig (corona-)seizoen zijn sinds deze week weer alle lessen gestart. In het rooster vind je een overzicht van de lessen die elke week worden gegeven. Wij hanteren nog steeds 1,5 meter afstand en ventileren goed. Als het overdag goed weer is, trainen we ook buiten. Hiermee hopen wij een prettig klimaat te creëren waar iedereen zich welkom voelt.
Alle trainingen Taiji & Qigong buiten in park Blokhoeve
Vanaf nu zijn alle trainingen Taiji en Qigong in park Blokhoeve. Dit is een uitgestrekt park waar het overdag rustig is. Er is zowel gras als asfalt om op te trainen. Mocht het regenen dan is er een grote overkapping waar we gebruik van mogen maken. We trainen op dit moment in groepen van vier, waarbij er per les twee groepen naast elkaar trainen. Er geldt een aangepast rooster, dus informeer even naar de mogelijkheden in corona-tijd (info@studio-zin.nl).
Vanaf maart weer buitenlessen (in tweetallen)
We zijn weer begonnen met buitentrainingen! Met een grote glimlach, want wat is het fijn om samen Taiji of Qigong te doen. Cursisten van Studio Zin kunnen zich online inschrijven voor lessen van 60min. We trainen in groepjes van twee. Er zijn meerdere groepjes tegelijk aan het trainen. Op afstand. Er is audio-ondersteuning aanwezig. Dus hoe groot je fysieke afstand tot de trainer is, je kunt via je eigen oortjes altijd de aanwijzingen horen.
De lessen zijn buiten bij de Plofsluis. Bij regen hebben we een overkapping. Dus, weer of geen weer, de trainingen gaan door!
Juist in deze tijd is het belangrijk om in beweging te blijven. Om de tijd die je achter het scherm besteedt af te wisselen met een vorm van bewegen. Maar ook om te blijven ontspannen, fysiek en mentaal. We zullen deze vervelende situatie nog even moeten volhouden. Met een gezond lichaam en sterke geest gaat dat beter.
Daarom proberen wij binnen de mogelijkheden tóch lessen aan te bieden.
Natuurlijk houden we afstand van elkaar en kom je alleen als je klachtenvrij bent. Tussen de lessen zit een kwartier, zodat deelnemers van verschillende groepjes elkaar niet hoeven te treffen en elke les rustig afgesloten kan worden. De afstand tot elkaar is meer dan 1,5 meter, meestal een meter of 3. Als je wilt, mag je op grotere afstand staan. Wat voor jezelf prettig voelt.
Een van de cursisten zei na haar eerste buitentraining: “Thuis kom ik niet tot trainen, het is echt fijner om samen met anderen Taiji te doen.”
Ben je nog geen cursist, maar zou je wel graag mee willen trainen? Neem dan contact op met info@studio-zin.nl en informeer naar de mogelijkheden.
Midwinter en leren van de natuur in Coronatijd
Midden in de Corona-chaos komt midwinter eraan. Midwinter is de donkerste dag van het jaar met de langste winternacht. Hoe ervaar jij deze tijd en kunnen we wat leren van de natuur in deze roerige tijden?
De winter is de tijd waarin de natuur zich terugtrekt. Er is geen groei, er is alleen rust. Maar er is niet niks. In de aarde wachten zaadjes op de lente. De aarde bewaart het nieuwe leven, want eens komt de lente en mag alles op aarde weer gaan groeien.
Dit jaar bracht ons COVID-19. Wij hebben er allemaal mee te maken, niemand kan eraan ontsnappen: het omgaan met onzekerheid, met de niet-maakbaarheid van het leven. Soms kost het moeite om niet op te gaan in de onrust en angst om ons heen en bij onszelf te blijven. Het kost moeite om de ellende niet te groot te maken en de mooie dingen te blijven zien. Juist die mooie dingen die de energie geven om door te gaan.
Alles wat draait heeft een punt waar geen beweging is, zoals het oog van een wervelstorm. Als de wereld om ons heen blijft tollen, moeten we dan niet bij onszelf op zoek naar het oog van die storm? Het punt dat de taoïsten het ‘no-where point’ noemen. Daar is het stil en alles in potentie aanwezig. Daar waar de wereld als het ware open ligt.
Daar kun jij ook zijn, alleen… met je adem. Zouden we in die stilte misschien een stukje kunnen vinden van wat de natuur zo makkelijk lijkt af te gaan, het meegaan met de stroom. Het accepteren dat het leven niet maakbaar is en dat we niet meer kunnen doen dan het ritme van de natuur proberen te volgen.
Dit wens ik jou toe voor 2021…. de rust om corona te laten passeren. Vergeet niet om aandacht hebben aan al de mooie, soms kleine dingen in het leven. Geniet van de mensen die je nu wél om je heen hebt.
Dank jullie wel voor jullie steun dit afgelopen jaar. Samen komen we erdoorheen.
Tweede lockdown voorbij
Vanaf donderdagavond 19 november zijn we na twee weken sluiting gelukkig weer open! We kijken er naaruit om jullie allemaal weer terug te zien.
Blijf gezond en geef je aandacht aan dat wat nu belangrijk is. Laat je niet teveel leiden door alle onrust om je heen. Neem deze tijd om regelmatig naar binnen te keren, naar jouw eigen kern.
Instant Taiji. Bestaat dat?!
Hoewel Taiji er eenvoudig uitziet met z’n zachte en ontspannen bewegingen, is dat (helaas) schijn. Het vraagt inspanning en toewijding om Taiji is haar volheid te ervaren. En is dat dan erg?
Schijnbare paradox
Wil je iets bereiken, laat staan excelleren, vraagt dat dan niet altijd oefening? Waarom dan niet met Taiji? Waarom verwachten we met taiji (lees yoga, meditatie,…) wél een snel resultaat. En is het moeilijk om te accepteren dat we er nog niet zijn. Dat we nog een weg af te leggen hebben.
We zijn verwend. Onze maatschappij is zo gericht op consumeren, dat het bijna lijkt alsof je Ontspanning in een potje kopen kunt. Een potje kant-en-klare yoga, of zakje instant mindfulness. Alsof je een nieuwe accesoire in je huis koopt. Pats Boem! Het is er. En als je het niet direct vindt? Dan shop je verder. We zijn niet meer gewend ergens echt moeite voor te doen.
Ontspanning klinkt passief. Misschien is dat het ook wel. Maar het is zeker niet iets passiefs. Ontspannen vraagt veel aandacht. Het loslaten van gewoontes, of ze nu mentaal of fysiek zijn, vraagt tijd en liefdevolle aandacht. Het is een proces van langzaam afbreken waar je jarenlang aan gewerkt hebt.
Is dat erg, dat het lang duurt? Omdat iets lang duurt, wil het niet zeggen dat het niet leuk is. Je leert veel van jezelf en elkaar. En zo lang je maar blijft relativeren, blijft er genoeg over om plezier over te hebben. Neem het allemaal niet te serieus. En blijf lachen om jezelf. En vooral ook met elkaar. Dat doen wij in de lessen zeker.
Successen vieren
Maar vier óók je kleine successen. Kijk niet alleen naar de weg die je nog wilt gaan, maar kijk ook eens terug en zie wat je al bereikt hebt. Waar je vandaan bent gekomen. Dat is zeker af en toe een feestje waard.
Zelfs Erle Montaigue, een grootmeester in de Taiji, vertelde dat hij na al die jaren en jaren training nog elke keer weer leerde. Door voelen wát je doet blijf je jezelf verbeteren. Daarmee blijven we altijd leerling, ons leven lang.