Vanaf nu zijn alle trainingen Taiji en Qigong in park Blokhoeve. Dit is een uitgestrekt park waar het overdag rustig is. Er is zowel gras als asfalt om op te trainen. Mocht het regenen dan is er een grote overkapping waar we gebruik van mogen maken. We trainen op dit moment in groepen van vier, waarbij er per les twee groepen naast elkaar trainen. Er geldt een aangepast rooster, dus informeer even naar de mogelijkheden in corona-tijd (info@studio-zin.nl).
We zijn weer begonnen met buitentrainingen! Met een grote glimlach, want wat is het fijn om samen Taiji of Qigong te doen. Cursisten van Studio Zin kunnen zich online inschrijven voor lessen van 60min. We trainen in groepjes van twee. Er zijn meerdere groepjes tegelijk aan het trainen. Op afstand. Er is audio-ondersteuning aanwezig. Dus hoe groot je fysieke afstand tot de trainer is, je kunt via je eigen oortjes altijd de aanwijzingen horen.
De lessen zijn buiten bij de Plofsluis. Bij regen hebben we een overkapping. Dus, weer of geen weer, de trainingen gaan door!
Juist in deze tijd is het belangrijk om in beweging te blijven. Om de tijd die je achter het scherm besteedt af te wisselen met een vorm van bewegen. Maar ook om te blijven ontspannen, fysiek en mentaal. We zullen deze vervelende situatie nog even moeten volhouden. Met een gezond lichaam en sterke geest gaat dat beter.
Daarom proberen wij binnen de mogelijkheden tóch lessen aan te bieden.
Natuurlijk houden we afstand van elkaar en kom je alleen als je klachtenvrij bent. Tussen de lessen zit een kwartier, zodat deelnemers van verschillende groepjes elkaar niet hoeven te treffen en elke les rustig afgesloten kan worden. De afstand tot elkaar is meer dan 1,5 meter, meestal een meter of 3. Als je wilt, mag je op grotere afstand staan. Wat voor jezelf prettig voelt.
Een van de cursisten zei na haar eerste buitentraining: “Thuis kom ik niet tot trainen, het is echt fijner om samen met anderen Taiji te doen.”
Ben je nog geen cursist, maar zou je wel graag mee willen trainen? Neem dan contact op met info@studio-zin.nl en informeer naar de mogelijkheden.
Midden in de Corona-chaos komt midwinter eraan. Midwinter is de donkerste dag van het jaar met de langste winternacht. Hoe ervaar jij deze tijd en kunnen we wat leren van de natuur in deze roerige tijden?
De winter is de tijd waarin de natuur zich terugtrekt. Er is geen groei, er is alleen rust. Maar er is niet niks. In de aarde wachten zaadjes op de lente. De aarde bewaart het nieuwe leven, want eens komt de lente en mag alles op aarde weer gaan groeien.
Dit jaar bracht ons COVID-19. Wij hebben er allemaal mee te maken, niemand kan eraan ontsnappen: het omgaan met onzekerheid, met de niet-maakbaarheid van het leven. Soms kost het moeite om niet op te gaan in de onrust en angst om ons heen en bij onszelf te blijven. Het kost moeite om de ellende niet te groot te maken en de mooie dingen te blijven zien. Juist die mooie dingen die de energie geven om door te gaan.
Alles wat draait heeft een punt waar geen beweging is, zoals het oog van een wervelstorm. Als de wereld om ons heen blijft tollen, moeten we dan niet bij onszelf op zoek naar het oog van die storm? Het punt dat de taoïsten het ‘no-where point’ noemen. Daar is het stil en alles in potentie aanwezig. Daar waar de wereld als het ware open ligt.
Daar kun jij ook zijn, alleen… met je adem. Zouden we in die stilte misschien een stukje kunnen vinden van wat de natuur zo makkelijk lijkt af te gaan, het meegaan met de stroom. Het accepteren dat het leven niet maakbaar is en dat we niet meer kunnen doen dan het ritme van de natuur proberen te volgen.
Dit wens ik jou toe voor 2021…. de rust om corona te laten passeren. Vergeet niet om aandacht hebben aan al de mooie, soms kleine dingen in het leven. Geniet van de mensen die je nu wél om je heen hebt.
Dank jullie wel voor jullie steun dit afgelopen jaar. Samen komen we erdoorheen.
Vanaf donderdagavond 19 november zijn we na twee weken sluiting gelukkig weer open! We kijken er naaruit om jullie allemaal weer terug te zien.
Blijf gezond en geef je aandacht aan dat wat nu belangrijk is. Laat je niet teveel leiden door alle onrust om je heen. Neem deze tijd om regelmatig naar binnen te keren, naar jouw eigen kern.
In meditatie ga je op zoek naar de stilte die besloten ligt in jezelf. De stilte die er al is, maar waar je het contact mee verloren bent. Het stiltepunt (no where point) is volgens Zhuangzi – een van de taoïstische meesters – het punt in jezelf van waaruit je de wereld om je heen kunt schouwen. Waar je in rust kijkt naar de wereld die om je heen cirkelt. De wereld met haar illusies, ideeën, wensen, maatschappelijke verwachtingen, regels, overtuigingen, oordelen, meningen van anderen…. Het is een door jezelf geschapen wereld, een door jezelf geschapen werkelijkheid.
De Taoïsten noemen dit de 10.000 dingen. In het stiltepunt neem je even afstand tot al die dingen. En kun je zien wat ze zijn: een projectie, een spiegeling…. Een illusie.
In het stiltepunt is geen oordeel, geen dualiteit. Alles simpelweg ‘is’. Het is een oneindige ruimte waar alles nog mogelijk is. Waar je je realiseert dat alles relatief is. Waar goed of slecht allebei gewoonweg bestaan, dat ze slechts labels zijn.
Zhuangzi spreekt als het praat over het stiltepunt over de Spil van Dao. Een koker die je voor kunt stellen vanuit de hemel omlaag je lijf in, om je wervelkolom en omlaag de aarde in. In die koker is het stil, net zoals het in het oog van de wervelstorm stil is.
Het is de verbinding tussen hemel en aarde. Maar ook de verbinding met de Oneindige ruimte buiten jezelf, of eigen de ruimte waar je zelf onderdeel van bent. De taoïsten noemen dit ‘het centrum bewaren’: het behouden van de verbinding tussen hemel en aarde. Al die 10.000 dingen houden je volgens hen weg van je centrum. En dus van de verbinding. Volgens de Daoïsten kun je je daarom beter innerlijk cultiveren, dan bezig zijn met uiterlijk vertoon.
Hoewel Taiji er eenvoudig uitziet met z’n zachte en ontspannen bewegingen, is dat (helaas) schijn. Het vraagt inspanning en toewijding om Taiji is haar volheid te ervaren. En is dat dan erg?
Wil je iets bereiken, laat staan excelleren, vraagt dat dan niet altijd oefening? Waarom dan niet met Taiji? Waarom verwachten we met taiji (lees yoga, meditatie,…) wél een snel resultaat. En is het moeilijk om te accepteren dat we er nog niet zijn. Dat we nog een weg af te leggen hebben.
We zijn verwend. Onze maatschappij is zo gericht op consumeren, dat het bijna lijkt alsof je Ontspanning in een potje kopen kunt. Een potje kant-en-klare yoga, of zakje instant mindfulness. Alsof je een nieuwe accesoire in je huis koopt. Pats Boem! Het is er. En als je het niet direct vindt? Dan shop je verder. We zijn niet meer gewend ergens echt moeite voor te doen.
Ontspanning klinkt passief. Misschien is dat het ook wel. Maar het is zeker niet iets passiefs. Ontspannen vraagt veel aandacht. Het loslaten van gewoontes, of ze nu mentaal of fysiek zijn, vraagt tijd en liefdevolle aandacht. Het is een proces van langzaam afbreken waar je jarenlang aan gewerkt hebt.
Is dat erg, dat het lang duurt? Omdat iets lang duurt, wil het niet zeggen dat het niet leuk is. Je leert veel van jezelf en elkaar. En zo lang je maar blijft relativeren, blijft er genoeg over om plezier over te hebben. Neem het allemaal niet te serieus. En blijf lachen om jezelf. En vooral ook met elkaar. Dat doen wij in de lessen zeker.
Maar vier óók je kleine successen. Kijk niet alleen naar de weg die je nog wilt gaan, maar kijk ook eens terug en zie wat je al bereikt hebt. Waar je vandaan bent gekomen. Dat is zeker af en toe een feestje waard.
Zelfs Erle Montaigue, een grootmeester in de Taiji, vertelde dat hij na al die jaren en jaren training nog elke keer weer leerde. Door voelen wát je doet blijf je jezelf verbeteren. Daarmee blijven we altijd leerling, ons leven lang.
Qi wil stromen. Dat is onze natuurlijke staat: alles is in beweging. En in beweging is alles veranderlijk. Er is balans als er beweging is en qi vrijelijk kan stromen. Die beweging bestaat door de wisselwerking tussen yin & yang. Net als de twee polen van een magneet trekken yin en yang qi aan. Er is een soort magnetisch veld waar binnen onze qi beweegt.
En niet alleen in ons. Ook om ons heen is er beweging. Alles is in beweging. En als in een dans gaan wij mee in die continue stroom. Als we stoppen met de dans, dan ontstaat er een verstoring. Want qi wil niet stoppen met bewegen.
Kijkend naar gezondheid worden klachten veroorzaakt door een verstoring in de stroming van qi. Als de beweging dus stopt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat er ergens een ophoping van qi is ontstaan (volheid) waardoor er op een andere plek te weinig qi (leegte) is. De kunst is dan om weer beweging te krijgen. Om te zorgen dat de qi weer vrijelijk gaat stromen.
Kijkend naar dit voorbeeld door te zorgen dat de qi van de volheid naar de leegte stroomt. Leegte wil gevuld worden. Dat is waar een acupuncturist of shiatsu-therapeut bij helpt. Maar ook met Qigong kun je invloed uitoefenen op je eigen qi-stroom. Met medische Qigong heel bewust op bepaalde meridianen en gericht op specifieke klachten. Bij Studio Zin is de Qigong meer gericht op preventie, dus het voorkomen van blokkades door de paden vrij te houden.
Eenmaal in je lijf weet Qi zelf de beste route. Qi weet waar het nodig is. Alleen het pad moet wel vrij zijn. Als je hiervan uitgaat hoef je ook niet heel erg je best te doen om qi actief aan te trekken. Dan gaat qi stromen als het de mogelijkheid krijgt. Aanwezigheid is voldoende. Het als het ware toestaan dat qi gaat stromen. De magneten hun werk laten doen. Denk bijvoorbeeld aan de aardse qi.
Door jezelf te openen, geef je de aarde als het ware toestemming om haar qi met jou te delen. Dan stroomt de volheid van de aarde omhoog in jou. Je hoeft dus ook geen verstand van meridianen te hebben om zelf Qigong te doen en met je eigen qi te werken. De Chinezen hebben een prachtig gezegde: “Waar aandacht is, is Qi”.